Yasuhiro Anpo, reżyser uznanych przeróbek Resident Evil 2 i Resident Evil 4, rzucili światło na proces decyzyjny, który doprowadził do ożywienia klasyki z 1998 roku. ANPO zauważyło przytłaczające zapotrzebowanie fanów jako siły napędowe, stwierdzając: „Uświadomiliśmy się: ludzie naprawdę chcą, aby tak się stało”. Ten sentyment powtórzył producent Hirabayashi, który zdecydowanie odpowiedział: „W porządku, zrobimy to”.
Początkowo zespół rozważał początek od Resident Evil 4. Jednak po dokładnych dyskusjach rozpoznali prawie idealny status gry wśród fanów, co czyni wszelkie zmiany potencjalnie ryzykowne. W związku z tym skupienie zmieniło się na wcześniejszy tytuł, który bardzo potrzebował modernizacji. Aby dostosować się do oczekiwań fanów, deweloperzy zagłębili się w projekty fanów, zdobywając wgląd w to, czego pragnęła społeczność.
Pomimo wewnętrznych obrad Capcom, baza fanów pozostała podzielona nawet po udanych wydaniach przeróbek i ogłoszeniu następnego. Wielu twierdziło, że Resident Evil 4, w przeciwieństwie do jego poprzedników, nie wymagało aktualizacji w tym samym stopniu. Podczas gdy Resident Evil 2 i Resident Evil 3, wystrzelone w latach 90. na oryginalnym PlayStation, zawierały przestarzałe mechaniki, takie jak ustalone kąty kamery i nieporęczne kontrole, Resident Evil 4 zrewolucjonizowało gatunek po wydaniu 2005.
Pomimo tych obaw remake Resident Evil 4 udało się uchwycić esencję oryginału, jednocześnie ulepszając rozgrywkę i elementy narracyjne. Komercyjne triumf i świecące recenzje potwierdzają podejście Capcom, co pokazuje, że nawet gra czczona jako prawie bezbłędna może być z szacunkiem ponowne ponowne ponowne ponowne wyobrażenie sobie świeżej, kreatywnej perspektywy.